به نقل از «ایسنا»

ارتباط ناسا با اوریون ۴۷ دقیقه قطع شد

تاریخ انتشار: ۳ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۴۶۸۳۵۰

ناسا روز گذشته به مدت ۴۷ دقیقه ارتباط خود را با فضاپیمای اوریون که تحت ماموریت "آرتمیس ۱" به سمت کره ماه پرتاب شده است، از دست داد، اما اکنون همه چیز به روال سابق بازگشته است.

به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، ناسا به دلایلی که هنوز مشخص نیست، به شکل غیرمنتظره‌ای تماس خود را با کپسول اوریون از دست داد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

فضاپیمای بدون سرنشین اوریون(Orion) از زمان پرتاب به سمت ماه در چهارشنبه هفته گذشته (۱۶ نوامبر) تحت عنوان ماموریت "آرتمیس ۱" عملکرد خوبی داشته است. اما این چهارشنبه (۲۳ نوامبر) یک اتفاق ناگوار به همراه داشت.

کنترل‌کننده‌های ماموریت در ساعت ۱:۰۹ بامداد به وقت شرقی (۰۹:۳۹ به وقت ایران) در حالی‌که ارتباط بین کپسول و شبکه فضایی عمیق را پیکربندی می‌کردند ارتباط خود را با اوریون از دست دادند. شبکه فضایی عمیق شامل مجموعه‌ای از بشقاب‌های رادیویی است و ناسا از آنها برای صحبت با فضاپیماهای دوردست استفاده می‌کند.

مقامات ناسا در اظهار نظر کوتاهی گفتند: این پیکربندی مجدد چندین بار در چند روز گذشته با موفقیت انجام شده است و تیم در حال بررسی علت از دست رفتن سیگنال در این مرتبه است.

آنها افزودند: گروه عملیات با یک پیکربندی مجدد در سمت زمین این مشکل را حل کرد. مهندسان در حال بررسی داده‌های این رویداد هستند تا به تعیین آن چه روی داده، کمک کنند.

این قطع ارتباط، ۴۷ دقیقه به طول انجامید و اوریون با وضعیت خوبی از آن خارج شد.

مقامات ناسا می‌گویند که هم اکنون این فضاپیما سالم است و هیچ عوارضی برای آن پیش نیامده است.

کپسول اوریون در حال آماده شدن برای یک مانور حیاتی است. این کپسول قرار است در روز جمعه (۲۵ نوامبر) موتور خود را روشن کند تا خود را در مدار ماه قرار دهد. اگر همه چیز خوب پیش برود، اوریون حدود یک هفته در آن مدار خواهد ماند و سپس در اول دسامبر به سمت زمین باز خواهد گشت.

در نهایت این کپسول در تاریخ ۱۱ دسامبر بر فراز اقیانوس آرام با یک چتر نجات در سواحل کالیفرنیا فرود خواهد آمد.

ماموریت "آرتمیس ۱" که حامل کپسول اوریون است، با موشک غول‌پیکر سامانه پرتاب فضایی(SLS) متعلق به ناسا که قدرتمندترین موشکی است که تاکنون با موفقیت پرواز کرده است، به سمت ماه رهسپار شده است.

قرار است در ماموریت بعدی موسوم به "آرتمیس ۲" در سال ۲۰۲۴ دو فضانورد برای اولین بار با اوریون و SLS به پرواز درآیند تا در مدار ماه قرار گیرند و سپس به زمین بازگردند.

ماموریت "آرتمیس ۳" نیز پس از یک سال یا بیشتر، فضانوردان را در نزدیکی قطب جنوبی ماه فرود خواهد آورد، جایی که ناسا قصد دارد یک پایگاه خدمه دائمی ایجاد کند که یکی از اهداف اصلی برنامه آرتمیس است.

در مجموع شاهدیم که پس از پرتاب موفقیت‌آمیز "آرتمیس ۱" از مرکز فضایی کِنِدی در چهارشنبه گذشته و بازدید نزدیک اوریون از ماه در اوایل این هفته، این ماموریت تاکنون برای بسیار نرم پیش رفته است و گروه کنترل ماموریت اکنون یک سکسکه کوچک را تجربه کرده است و با این که تماس خود را با کپسول اوریون برای ۴۷ دقیقه از دست داده است، اکنون فضاپیما در وضعیتی سالم در حال ادامه حرکت خود است.

این خرابی غیرمنتظره بود و درست بعد از نیمه شب چهارشنبه رخ داد، زیرا ناسا در حال پیکربندی مجدد پیوند ارتباطی بین فضاپیمای اوریون و شبکه فضایی عمیق بود. این نوع پیکربندی مجدد چندین بار در روزهای قبل بدون هیچ حادثه‌ای اجرا شده بود، اما این بار چیزی به هم ریخت.

بدین ترتیب قبل از اینکه ناسا بتواند تماس خود را مجددا با اوریون برقرار کند، ارتباطات از هر دو جهت به مدت ۴۷ دقیقه قطع شد. اگرچه اوریون توانست از این حادثه جان سالم به در ببرد، اما ناسا همچنان در حال بررسی دلایل این قطع ارتباط است و مهندسان در حال حاضر در جستجوی پاسخ، داده‌ها را بررسی می‌کنند.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: ماموریت آرتمیس 1 کپسول اوریون ناسا کپسول اوریون آرتمیس ۱ ۴۷ دقیقه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۴۶۸۳۵۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ناسا ردپای حیات بیگانه را در مریخ کشف کرد

مریخ‌نورد «کنجکاوی» ناسا ردپای گاز متان را در سیاره سرخ یافته و دانشمندان را یک گام به کشف حیات بیگانه نزدیک‌تر کرده است.

به گزارش ایسنا، ناسا گازی را در مریخ شناسایی کرده که توسط موجودات زنده روی زمین تولید می‌شود و با این کشف، دانشمندان را درباره ذخایر پنهانی سیاره گیج کرده است.

به نقل از دیلی میل، مریخ‌نورد «کنجکاوی» (Curiosity) یک جریان ثابت را از متان شناسایی کرد که از «دهانه گیل» (Gale Crater) در زمان‌های متفاوتی از روز ظاهر می‌شد و به صورت فصلی در نوسان بود. این جریان گاهی اوقات به ۴۰ برابر بیشتر از حد معمول می‌رسید.

اگرچه ناسا هنوز حیات را در مریخ پیدا نکرده است، اما دانشمندان این آژانس فضایی معتقدند منبع آن از اعماق سیاره می‌آید.

نظر دانشمندان این است که متان می‌تواند زیر نمک جامد قرار بگیرد و تنها زمانی از آن خارج شود که دما در مریخ افزایش یابد یا این که کنجکاوی روی پوسته مریخ بچرخد و آن را بشکافد. این مولکول ساده که از یک اتم کربن و چهار اتم هیدروژن تشکیل شده است، روی زمین معمولا نشانه حیات است. حیوانات هنگام هضم غذا گاز متان تولید می‌کنند.

مریخ‌نورد کنجکاوی ناسا از سال ۲۰۱۲ روی سطح مریخ پرسه می‌زند و در همه این مدت، گیج‌کننده‌ترین چیزی که پیدا کرده، جریان ثابت متان بوده است که از دهانه گیل می‌آید.

یک قسمت از دهانه گیل که از آن متان بیرون می‌آمد، تنها نقطه از این سیاره بود که کنجکاوی در آن گاز را شناسایی کرده است، اما کنجکاوی هیچ نشانه مشخصی را از وجود حیات در مریخ ندیده است؛ برای مثال، یک گاو یا افرادی که فقط مقدار زیادی کلم بخورند.

دانشمندان طی بررسی‌های آزمایشگاهی در شرایط مشابه خاک مریخ توانستند آنچه را که ممکن است اتفاق بیفتد، شبیه‌سازی کنند. طی این مدت طولانی، نمک‌ها از اعماق زیر سطح سنگی و غبارآلود سیاره بیرون می‌آیند.

این نمک‌ها که پرکلرات نام دارند، در مریخ به وفور یافت می‌شوند. پرکلرات‌ها سمی هستند و در یخی که زیر سطح سیاره به دام افتاده است، به صورت فراوان وجود دارند.

یخ به تدریج تبخیر می‌شود و با عبور بخار نمک از میان رگولیت، مقداری از آن را به جا می‌گذارد. وقتی مقدار کافی از این نمک‌ها در رگولیت جمع می‌شوند، نوعی پوسته را تشکیل می‌دهند که به شن و ماسه یا دانه‌های قهوه شباهت دارد.

دانشمندان این پژوهش جدید نوشتند: روی مریخ، چنین فرآیندی می‌تواند به طور طبیعی طی یک دوره زمانی طولانی در مناطق کم‌عمق همیشه منجمد اتفاق بیفتد و ممکن است نمک در لایه بالایی جمع شود.

در همان زمان که بخار نمک بیرون می‌آید، متان نیز منتشر می‌شود. منبع این انتشار هنوز ناشناخته است. این منبع می‌تواند ناشی از موجودات زنده یا ناشی از فرآیند‌های زمین‌شناسی زیر سطح سیاره باشد که هنوز برای دانشمندان نامرئی هستند.

در هر حال، این متان از هر کجا که بیاید، زیر پوسته نمک به دام می‌افتد. دانشمندان با پمپاژ غلظت‌های متفاوتی از پرکلرات به رگولیت شبیه‌سازی‌شده مریخ دریافتند که سه تا ۱۳ روز زمان برای تشکیل شدن این پوسته نفوذناپذیر کافی است. برای ایجاد یک پوسته نمک جامد نیز به غلظت پنج تا ۱۰ درصد پرکلرات نیاز بود.

دانشمندان گاز نئون را به عنوان جایگزین متان به زیر پوسته پمپاژ کردند و دریافتند این لایه آن قدر قوی است که گاز زیر آن به دام بیفتد، اما هنگامی که دمای سیاره در زمان‌های خاصی از روز یا فصول خاصی افزایش می‌یابد، این پوسته می‌شکند و متان را بیرون می‌فرستد.

آن زمان بود که مریخ‌نورد کنجکاوی، متان را در هوا تشخیص داد. فقط دما نیست که می‌تواند پوسته را بشکند. پژوهشگران نوشتند: پوسته احتمالا حدود دو سانتی‌متر ضخامت دارد که کمی کمتر از یک اینچ است و کنجکاوی به اندازه‌ای سنگین است که بتواند هنگام حرکت کردن آن را بشکند.

این پژوهش در مجله «JGR Planets» به چاپ رسید.